In het plaatsje Stow-on-the-Wold in The Cotswolds staat de prachtige St Edwards Church. De kerk is gebouwd in de middeleeuwen en bevat tal van interessante architectonische en historische elementen. Maar het meest opvallende detail van de kerk in de noordelijke ingang. Hier zijn twee taxusbomen volledig vergroeid met de deur. Het lijkt de ingang te zijn naar een magische wereld.
De schrijver JR Tolkien was een regelmatige bezoeker van de Cotswolds en in het bijzonder van Stow-on-the-Wold. Zou het toeval zijn , de toegangsdeur tot het magisch land Moria dat hij in The lord of the Rings beschrijft, een opvallende gelijkenis vertoont met de deur in Stow? Wie zal het zeggen?
Iedereen (her)kent het wereldberoemde beeldje dat elke Roll-Royce siert: The Spirit of Ecstacy. Deze mysterieuze mascotte prijkt al decennia lang op de indrukwekkende grill van het luxueuze Britse automerk. Wie is deze Spirit of Ecstacy?
Eleanore Thornton (Thorn voor vrienden) was van eenvoudige komaf. Zij trad in dienst bij Lord John Montagu als persoonlijke assistente. Montagu, de 2nd Baron of Mantagu of Beaulieu, was een conservatief politicus en groot automobiel liefhebber. Hij was eigenaar van een van de eerste auto(mobiel)tijdschriften. Eleanore en John werden verliefd. Hun relatie moest echter geheim blijven vanwege Eleanore’s afkomst. Montagu liet zijn vriend, de kunstenaar Charles Sykes, een beeld maken van Eleanore: een vrouw gekleed in wapperende japon met een vinger op haar lippen: The Wisperer. Symbool voor de geheime liefde van Montagu en Eleanore. Hij plaatste het beeld op zijn Roll-Royce. De directeur van Roll-Royce was zo gecharmeerd van het beeldje dat hij het tot handelsmerk maakte van Roll-Royce.
Op tweede kerstdag wordt in Engeland Boxing Day gevierd. Het is niet de dag van de kerstcadeautjes onder de kerstboom zoals vaak wordt gedacht. Boxing Day heeft een bijzondere oorsprong waarvan je ook nu in Nederland en België sporen terugziet.
Officieel wordt op Boxing Day de sterfdag van St Stephan herdacht. De heilige Stephen is bekend door zijn liefdadige werken. Traditioneel is het dus de dag van “weggeven”.. In de Engelse kerken stonden dozen waarin geld werd gedaan voor de armen. Rijke landheren gaven hun bedienden cadeaus en ook de resten van het kerstmenu werd aan de armen geschonken. Christmas box betekent in het Engels eigenlijk Kerstcadeau
Boxingday, oftewel het geven van cadeaus, vinden we nog steeds terug in onze traditie van kerstpakketten van werkgevers en het geven van geld aan de krantenjongen/meisje.
In Engeland is Boxingday ook nog de start van het vossenjachtseizoen met honden en ruiters in rode jassen. Tegenwoordig niet meer op echte vossen maar via een aangelegd spoor. Dat, zou je kunnen zeggen, is een cadeau aan de vos.
Het luiden van kerkklokken als een kunstvorm? Jazeker. In GB wordt dit zeer serieus genomen. Speciale gezelschappen “bell ringers” oefenen eindeloos om de verschillende klokken harmonieus te laten klinken. Het specifiek geluid is very, very British.
Al eeuwen wordt deze traditie in stand gehouden. De Bell Ringers hadden tot de 19e eeuw een slechte reputatie. Vloeken, spugen roken en drinken hoorde bij de Bell Ringers die altijd in een bovenverdieping in de kerktoren, uit het zicht van de gemeente, hun werk deden. In de Victoriaanse tijd werden deze verdiepingen verwijderd en moesten de Bell Ringers zich aan strikte regels houden. Slecht luiden van de klokken kon tot fikse boetes leiden. Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd er geen klok geluid in Groot- Brittannië. Na de oorlog werd het populairder dan ooit en als je geluk heb hoor je ook nu nog het karakteristieke geluid op zondag van het plaatselijk Bell Ringers genootschap.
De rode brievenbus is een echt Brits Stijlicoon. Er staan er maar liefst 115.500 en voor 98% van de Britten geldt dat binnen een straal van een halve mijl altijd een brievenbus te vinden is. Het belangrijkste kenmerk is natuurlijk de kleur: rood. De reden is praktisch. De eerste brievenbussen waren groen. Maar er kwam al snel kritiek dat deze bussen moeilijk te vinden waren in het landschap en daarom is de kleur veranderd in rood. Inmiddels zijn er ook goudgekleurde bussen ter ere van de gouden medailles die Groot Brittannië behaalde tijdens de Olympische Spelen van 2012.
Naast de kleur heeft de Britse brievenbus nog een belangrijk kenmerk: elke bus heeft het monogram van de regerend vorst. De huidige bussen hebben de initialen EIIR (Elizabeth de tweede Regina) Behalve in Schotland omdat Elizabeth I (1533-1603) nooit koningin van Schotland is geweest. Hier prijkt trots de Schotse kroon op de brievenbus!
In Engeland heet het een market cross, in Schotland een Mercat Cross. Vaak een stenen pilaar in het midden van de stad, met in top een wapenschild of standbeeld. De Mercat Cross heeft gek genoeg geen kruisvorm.
De Mercat Crosses geven de plaats aan waar de markt werd gehouden. Als een stad van de koning of bisschop toestemming kreeg een markt te houden, betekende dit een bijzonder voorrecht. Dit werd onderstreept met de oprichting van een Mercat Cross. Het werd daarmee een centraal punt binnen de gemeente waar niet alleen markt werd gehouden maar ook belangrijke mededelingen werden gedaan. Nog steeds wordt de aankondiging van een koninklijk besluit of een verkiezing, in Edinburg bij het Mercat Cross gedaan.
In november zie je veel Britten met een rode klaproos op de revers. De rode klaproos (poppy) staat voor de herdenking van de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Het symbool voor het einde van de strijd. In het gedicht “Flanders Fields” wordt beschreven hoe de Poppy als eerste bloem opdook op de verschrikkelijke slagvelden in Vlaanderen, nadat de kanonnen zwegen op 11 november om 11 uur 1918. De verschrikkingen van de oorlog wordt het best gesymboliseerd door het verhaal van Mrs Smith uit Bernhardt Castle. Haar zes zonen vertrokken naar Vlaanderen. Vijf van hen overleefden het niet. De vrouw van de pastoor schreef een brief naar Queen Marie. De Queen beval de laatste zoon op te sporen en terug te brengen. Zo kon Mrs Smith haar enig overgebleven zoon in de armen sluiten.
De Spitfire geldt nog altijd als het symbool van Britse onverzettelijkheid tijdens de Tweede Wereld oorlog. Het toestel speelde een belangrijke rol in “De Slag Om Engeland” waarin de Britse luchtmacht RAF uiteindelijk de Duitse luchtaanvallen wist af te slaan. Alhoewel een andere toestel, de Hurricane, meer Duitse toestellen wist neer te halen, blijft de Spitfire het icoon van de Slag om Engeland. Het toestel is gedurende de hele Tweede wereldoorlog gebruikt en heeft tot aan de Arabische-Israëlische oorlog in 1948, mee gedaan aan gevechtshandelingen.
Nog steeds zijn er enthousiastelingen die de toestellen operationeel weten te houden. Met veel liefde en zorg worden deze toestellen onderhouden en gebruikt voor demonstraties. De Britten koesteren hun geschiedenis en militaire traditie en waar de Spitfire nu ook opduikt, hij wordt altijd met veel applaus begroet.
Iedereen kent Harrods als luxueus warenhuis in Londen. Maar Liberty is minstens zo exclusief. Het is gevestigd in een zeer bijzonder gebouw in Great Malborough Street. Liberty werd in 1874 opgericht door Athur Lasenby Liberty, Het warenhuis heeft zich altijd onderscheiden door zeer originele, vaak oriëntaals georiënteerde stoffen, kleding en interieur stukken.
De winkel is gebouwd van het hout van twee oorlogsschepen! De afmetingen van de winkel zijn gelijk aan die van een van deze schepen De vloeren van het warenhuis waren eens het dek. Er zijn drie atriums waar omheen verschillende stijlkamers liggen. Dwalend door het warenhuis, geeft het geheel een huiselijk gevoel. Alsof je door een oud landhuis loopt. Van de buitenkant lijkt het gebouw op een middeleeuws woonhuis.
Je ziet ze overal in Groot Brittannië: de bijzondere, dikke raampjes met een soort cirkelvormige bubbel in het glas. Vooral te zien in pubs en in voordeuren en erkers. Maar wat is het? Het gaat hier om bulls eye glas. In de 18e eeuw werden vensterruiten gemaakt van zogenaamd Kroonglas. Hierbij werd een verhitte bol glas snel rondgedraaid door de glasblazer. Door het effect van middelpuntvliedende kracht werd de glasbol steeds groter waardoor een platte, cirkelvormige plaat glas ontstond. De buitenste randen van de plaat waren het dunst en hier werd dat ook het vensterglas van gesneden. In het midden van de plaat bleef een dik stuk glas over waar de blaaspijp had gezeten. Afval dat werd verkocht aan mensen die zich geen vensterglas konden permitteren: Bulls eye glass. Nu is het trendy en vele malen duurder dan een mooi glad en dun glasplaatje. (video hoe Bull eye- en Crownglas wordt gemaakt www.youtube.com/watch?v=T4OAd8S4J0M
In het huidige Stoke-on-Tent, ontstond in de 18e en 19e eeuw een bloeiende industrie van aardewerk fabrieken waarvan Wedgewood wel de bekendste is. Tienduizenden arbeiders waren hier werkzaam en streek staat nog altijd bekend onder de naam The Potteries. Het Engelse aardewerk werd wereldwijd verkocht maar na de Tweede Wereldoorlog zorgde de concurrentie uit Azië ervoor dat de aardewerkfabrieken nagenoeg verdwenen. Uit onvrede over het oubollige aanbod kocht de Britse Emma Bridgewater in 1985 een oude aardewerkfabriek en zette met oude technieken haar lijn van aardewerk op. Deze werd zo succesvol dat het bedrijf inmiddels een miljoenen omzet heeft en het Emma Bridgewater aardewerk is wereldwijd geliefd.
De fabriek kan bezocht worden en het is fascinerend om te zien hoe in een modern westers land, 19e eeuwse technieken nog steeds worden toegepast. In het prachtige monumentale fabriekscomplex beschilderen tientallen vrouwen de kopjes en bekers, vaak gebruikmakend van stempel technieken. De fabriek heeft tevens een winkel met betaalbare (?) second choice producten. Een bezoek waard!
Nu in onze webshop: een aantal prachtige, vriendelijk geprijsde Emma Bridgewater mokken zie
De hoogste taxus heg ter wereld heeft zijn jaarlijkse knipbeurt weer gehad. Elk jaar zijn twee mannen twaalf dagen bezig om de heg te knippen. Het levert ruim een ton aan knipafval op waarvan een medicijn tegen kanker kan worden gemaakt omdat het veel Taxol bevat. De heg sluit het landgoed Bathurst af van het plaatsje Cirencester. Dit landgoed is, tegen de traditie in, tegen het dorpje aangebouwd en dat vereiste natuurlijk een radicale afscheiding.
Inmiddels is de heg 12 meter hoog. Het knippen van de heg is een jaarlijks festijn dat in september plaats vindt. Het trekt veel bezoekers.
Dat de Engelse landhuizen niet alleen volstaan met antiek en oude meuk, bewijst Chatsworth. Hier hangt het portret van Laura Burlington. De echtgenote van de toekomstige duke of Devonshire. De Ierse kunstenaar Craig-Martin maakte een geweldig portret dat continue verandert. De lippen, ogen, haar, wenkbrauwen en blouse nemen steeds een andere kleur aan. Op die manier krijgt de kijker altijd een unieke versie van het schilderij te zien.
Het portretteren van de bewoners van de Britse landhuizen door beroemde kunstenaars is een eeuwenoude Britse traditie die op Chatsworth een mooie, moderne invulling heeft gekregen.
Chatsworth House, Peakdistrict, Bakewell
link:http://www.chatsworth.org/
Een typisch Brits verschijnsel: uithangborden bij Pubs. De oorsprong is Romeins. In de Romeinse tijd werden taveernes al behangen met wijnranken om de functie aan te duiden. In het VK werd deze traditie voortgezet en verder ontwikkeld. Met name als hulpmiddel voor het herkennen van een pub of Inn voor de ongeletterde bevolking. In 1393 bepaalde koning Richard II dat elke pub/inn een uithangbord moest hebben om herkenbaar te zijn voor de koninklijk “Ale” proevers. Veel namen en uithangborden hadden toen een religieuze betekenis maar na de breuk met de katholieke kerk door Henry VIII, kregen veel Pubs en Inns een koninklijke naam zoals: The kings Head.
De uithangborden zijn vaak ware kunstwerken en diverse kunstenaars, niet zelden in dienst bij brouwerijen, hebben zich gespecialiseerd in het maken van Pub Signs. De borden vormen een onlosmakelijk onderdeel van het Britse straatbeeld.
De rode telefooncel behoort tot de iconen van Engeland. Officieel gaat het om model K6 dat in 1931 geintroduceerd werd ter ere van het zilveren jubileum van King George V. Kenmerk van de telefoon was dat er eerst verbinding werd gemaakt en dat je dan een muntje moest inwerpen. Voor buitenlanders een bron van verwarring! Veel K6'sbevatten tegenwoordig geen telefoontoestel meer maar blijven staan omdat ze bij de omgeving horen. Traditie!
Ze zijn enorm populair in Engeland: de reusachtige Shire horses. Jarenlang een geliefd werkpaard vanwege zijn enorme kracht en niet in de laatste plaats vanwege zijn vriendelijke karakter. Nu is het vooral een liefhebbers paard en zeer populair in Engeland. Het is de reus onder de paarden met een gemiddelde hoogte van 178. En heeft een Nederlands tintje! Toen Nederlandse arbeiders in de 16e eeuw de Engelse polders in de Fens doorlegden (zie blog: Hollandse polder in UK) gebruikten ze het Friese paard. Uit de kruisingen van de locale paarden met het Friese Paard en later ook de Belgische werkpaarden, ontstond indrukwekkende Shirehorse.
(foto; wiggijo)
1 De opleiding van Londense Cabdrivers duurt 2 tot 4 jaar waarin zij 25.000 straten moeten kennen en 20.000 toeristische sites. In de jaren 60 gooide een examinator 2 dartpijltjes op een kaart en moest de aspirant cabdriver de snelste route tussen die punten bepalen.
2 De eerste huurrijtuigen reden al in 1639. Het waren rijtuigen van verarmde adel die om de kosten van het rijtuig te drukken, hun voertuig verhuurde aan bevriende adel.
3 De naam cab komt van het Franse Cabriolet, het rijtuig dat in 1832 werd gebruikt als voertuig “waar je op kon springen”. De naam taxi komt van het Latijnse Taxa (taxeren) en niet, zoals vaak gedacht wordt, van de Duitse baron Von Thurn und Taxis.
4 De draaicirkel van een Londense cab is 25 voet . Ontstaan omdat dit de draaicirkel voor het Savoy Hotel is. Dit is ook de enige plek in Londen waar rechts wordt gereden zodat de passagier voor het hotel kan uitstappen.
5 De plaats naast de bestuurder heeft geen stoel. Volgens de legende omdat hier het pak hooi voor het paard moest staan.
6 Je mag niet schreeuwen om een cab. Minzaam de hand opsteken wordt als gepast gezien.
7 Je bent verplicht aan de Cabdriver te melden als je een besmettelijke ziekte hebt. Ontstaat in de tijd van de pest. De chauffeur mag je dan weigeren.
8 Een Londense Cab hoeft niet zwart van kleur te zijn. Dit is ontstaan toen het populairste model; de Austin FX4 standaard in zwart werd afgeleverd. Een andere kleur kon maar kostte meer.
9 Londen heeft nog steeds 13 Cabman Shelters. Kleine gebouwtjes midden op straat waar de Cabdriver, die zijn ruituig niet mocht verlaten, eten en drinken voor zichzelf en zijn paard kon kopen.
Een typisch Britse traditie: the Agricultural show waar lokale boeren hun vee en gewassen tentoonstellen. Maar er is meer: er zijn verschillende wedstrijden met de meest wonderlijke onderwerpen: de mooiste komkommer, stillevens met groente en fruit, het beste ei, de mooist geschreven brief. Van alles wordt een wedstrijd gemaakt. Verder zie je vaak demonstraties van oude landbouwmachines en tractoren. Een bezoek aan de Agricultural show is een kijkje in het Britse countrylife en een ware belevenis. Een Agricultural Show bezoeken?Zie:
The Old Specled Hen is een heerlijke Engelse Ale met een karakteristieke zachte smaak. Waarom heet deze ale zo? Om te beginnen: het heeft niets met een kip te maken!
In 1979 bestond het roemruchte automerk MG 50 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum gaf MG de brouwer MORELAND opdracht een speciale Ale te brouwen. Deze Ale werd genoemd naar een beroemde auto die in de jaren dertig op het fabrieksterrein werd gebruikt door de arbeiders. De auto raakte in de jaren besmeurd met druppels lak uit de spuiterij. Als de auto voorbij reed werd hij liefkozend “The Old Speckled Un (one)” genoemd (die oude besmeurde). Zo heeft de beroemde ale zijn naam gekregen: The Old Speckeld Hen”.
In een alternatieve versie van het verhaal was de Old Speckled Hen een conceptcar die nooit in productie werd genomen. Een dame uit Abingdon-on-Thames werd in 1929 eigenaresse van de auto die in Flecked paint scheme was geschilderd (zwart met gouden vlekken). In Londen rijden er nu een aantal taxi’s rond in deze kleur.
De paradox van Arts and Crafts is dat het begon als sociale beweging maar de producten die zij maakten waren door de ambachtelijke productiewijze onbetaalbaar voor de arbeidersklasse. Arts and Crafts kreeg een Europese variant in de Jugendstil/Art Nouveau. Nog steeds zijn veel voorbeelden van Arts and Crafts te vinden in GB en recent bracht H&M nog een kledinglijn uit in Arts and Crafts stijl.
Wimbledon is het oudste tennis toernooi ter wereld. Het eerste toernooi werd in 1877 georganiseerd door The All England Club waar het nog steeds gespeeld wordt. Het is het enige grand slam toernooi dat op gras wordt gespeeld. De dresscode is wit. Andre Agassi weigerde drie jaar lang mee te spelen vanwege deze dresscode maar verscheen uiteindelijk toch. In het wit. De ballenjongens en meiden zijn beroemd. Oorspronkelijk werden ze “beschikbaar gesteld” door het Shaftesbury kindertehuis. Nu is het een fel begeerde ere baan. De gemiddelde leeftijd van de BBG’s (ball boys and girls) is 15 jaar en zijn verdienen tussen de 120 en 160 pond en een zak vol gebruikte ballen. Koningin Elisabeth is de beschermvrouw van het toernooi en als zij een wedstrijd bezoek, worden de speler geacht voor haar te buigen. De wedstrijden moeten op Wimbledon regelmatig onderbroken worden in verband met stevige regenbuien. Het veld wordt dan afgedekt met een doek. Alleen het Central Court heeft sinds 2009 een afsluitbaar dak. Traditioneel wordt er Wimbledon aardbeien met slagroom gegeten door het publiek (bij voorkeur met champagne). Deze traditie is bij toeval ontstaan omdat het toernooi samenviel met de aardbeien oogst.
Ja en nee. De Long kilt ontstond in de 16e eeuw uit de traditionele mantel die in de Highlands werd gedragen en een Keltische oorsprong had. De Long kilt was 6,5 meter lang en werd om het lichaam gedrapeerd en rond de middel vastgezet met een riem. Het kleed hing om de schouders en kon ook gebruik worden als capuchon. De kilt zoals we die vandaag kennen (de schotse rok) ontstond veel later. De Engelsman (!) Thomas Rawlinson uit Lancashire, ontwikkelde de short kilt, die veel praktischer was voor zijn arbeiders. Deze shortkilt werd enige tijd verboden omdat zij werd gezien als Schots verzet tegen de Britse kroon. In de 19e eeuw was de kilt weer helemaal terug en tegenwoordig is het weer een uiting van Schots nationalisme.
Zaterdag 9 april kijken 600 miljoen mensen wereldwijd naar de Grand National. Een spectaculaire race met 40 paarden over 30 heggen De sparrentakken voor de heggen worden speciaal uit het Lake District aangevoerd. Tijdens de race verliezen regelmatig de paarden hun jockey. Meestal rennen de paarden gewoon door. De heggen zijn nu diervriendelijker gemaakt maar in het verleden overleefde niet ieder paard de race. De meest bijzondere race was in 1967. Een jockeyloos paard rende door de kopgroep waardoor het hele peloton stil kwam te staan. Sommige paarden renden weer terug. De kansloos geachte Fionavon die helemaal achteraan liep, passeerde en won de race! Het bekendste paard van de GN is Red Rum. Hij won de race maar liefst drie keer en is als eerbetoon begraven bij de finishlijn! De Grand National is een unieke Engelse traditie.
Elk jaar in juli worden de zwanen in The Thames gevangen en gemerkt door The Queens Swan Marker. Een traditie die stamt uit de 12e eeuw. Alle ongemerkte zwanen in The Thames zijn bezit van de Britse vorst. The Queens Swan Marker heeft de taak de zwanen te ringen. Met bootjes (skiffs) worden de zwanen bijeen gedreven en geringd door The uppers. Dit gaat natuurlijk gepaard met veel ceremonieel en de mannen zijn gekleed in uniform. Weer zo’n very British tradition!
Leeuwarden